پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

اسیدپاشی و الزامات سیاستگذاری فرهنگی، جنایی و قضایی در گفت و گوی اختصاصی جماران با کارشناسان/

باهر: قصاص را دست کم نگیریم/ ارتکاب برخی جرایم، ارتکاب علیه یک جامعه است/ مدعی العموم نباید بگذرد

حسین باهر: ارتکاب بعضی جرایم ارتکاب علیه یک نفر نیست، بلکه ارتکاب علیه یک جامعه است.

دکتر «حسین باهر»، رفتارشناس و جامعه‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار جماران، درباره بازتاب‌های فرهنگی و اجتماعی پدیده‌هایی همچون اسیدپاشی اظهار کرد: در جامعه جرم‌هایی هستند که علاوه بر ابعاد شخصی ابعاد اجتماعی وسیعی دارند. ارتکاب بعضی جرایم ارتکاب علیه یک نفر نه بلکه ارتکاب علیه یک جامعه است.

وی با بیان اینکه «چه در ایران و چه در هر جای جهان انتشار چنین اخباری موجب جریحه‌دار شدن افکار عمومی می‌شود»؛ گفت: اسیدپاشی و قتل جزو جرایمی است که روح جامعه را خدشه‌دار می‌کند. در برخورد با چنین جرایمی حتی اگر شاکی بخشش کند و یا از شکایت خود صرف نظر کند، جامعه و مدعی العموم به عنوان نماینده جامعه نباید به راحتی بگذرد و چنین افرادی را باید به جزای اعمالشان برسانند.

باهر تأکید کرد: بخشش در مقابل چنین جرایم هولناکی موجب جری تر شدن مجرمان و تشدید چنین جرایمی می‌شود. در قرآن آمده است «و لکم فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یا اولی الالباب» در قصاص زندگی است اگر که صاحب خرد هستید. ما قصاص را در این موارد دست کم می‌گیریم. اگر مجازات‌هایی که در این رابطه انجام می‌شود متناسب با جرم باشد شاید سرعت شیوع چنین جرایمی کاهش یابد و باعث شود هر کسی با تهیه اسیدی در خیابان به ارتکاب چنین رفتارهای هولناکی نپردازد.

این استاد دانشگاه با تأکید بر ضرورت ریشه‌یابی چنین جرایمی و شناسایی آمرین چنین اعمالی گفت: اگر این کار واقعا آمری داشته باشد او هم همراه عامل مسئول است و باید مجازات شود. چنین پدیده‌هایی شومی نه تأیید اخلاقی و عرفی دارد و نه مورد تأیید دین و قانون است.

باهر با اشاره به اینکه چنین اعمال و جرایمی به هیچ وجه نمی تواند توجیه دینی داشته باشد، گفت: نمی توان نمونه ای در تاریخ اسلام پیدا کرد که در آن توهینی و جسارتی علیه زنان روی چهره انجام گرفته باشد. در روایات، انسان و به تبع آن زن از چنان احترامی برخوردار است که زنی پیش امام معصوم (ع)می رود و به گناهی که کرده اعتراف می کند، گاه امام (ع) در پاسخ تجاهل می کند و وقتی با اصرار زن بر اعتراف به جرم خویش مواجه می شود، باز هم پرسش های متعددی مطرح می کند. در قرآن آمده است: « هر که کسى را بکشد بى‏ آنکه کسى را کشته یا تباهى در زمین کرده باشد چنان است که همه مردم را کشته باشد و هر که کسى را زنده کند- از مرگ برهاند یا به حق راه نماید- چنان است که همه مردم را زنده کرده است»

این استاد دانشگاه با بیان اینکه اسیدپاشی به قصد محروم کردن یک زن از زیبایی و بینایی معادل قتل نفس به نظر می رسد؛افزود: تفکر مردسالارانه و عقده های مردانه باعث شده است که زنان از چنین پدیده های شومی بیشترین آسیب را ببینند.

باهر با تأکید بر این که چنین جرایمی ناشی از عقده است، نه عقیده؛ یادآور شد: هیچ عقیده ای هرگز اجازه چنین اعمالی را به کسی نمی دهد. باید آگاهی عمومی در این مساله ارتقا یابد. رسانه ها باید فرهنگ سازی کنند و زشتی کار را بر همگان مطرح کنند. از سویی با شیوه هایی که در پیش گرفته می شود مانع از بین رفتن قباحت این چنین رفتارها و ارتکاب جرایمی شوند.

این استاد دانشگاه با بیان این که هیچ توجیه دینی و مذهبی نمی تواند پشتیبان چنین اعمالی باشد، افزود: برخورد با هر منکری، باید توسط قانون و از راه هایی قانونی صورت گیرد و در همه برخوردها باید رفتاری مؤدبانه همراه با مجازات متناسب انجام پذیرد.

این رفتار شناس اجتماعی با بیان اینکه متاسفانه تجربه تلخ اسید پاشی در سال های گذشته در کشور تکرار شده است، افزود: به نظر نمی رسد سابقه چنین رفتارهای مجرمانه ای به خصوص اسیدپاشی، در سایر کشورهای جهان وجود داشته باشد.

دکتر باهر با اشاره به بازتابهای منفی چنین اتفاقاتی در عرصه جهانی گفت: متاسفانه بروز چنین رفتارهای شنیع و چنین اتفاق های نابخردانه، موجب بدنام شدن کشورمان در سطح منطقه و جهان می شود. در سالهای گذشته رفتارهای خشونت بار در هند هم به همین ترتیب بازتابهای منفی مخربی در سطح جهان داشته است.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.