کله سحر راهی پاستور شدن و سر از ساختمان مجلس قدیم شورای اسلامی درآوردن، حداقل سالی دو بار نصیب اهالی رسانه می‌شود و به مدد سیاست گردش خبرنگاران در سرویس‌های خبری و رسانه‌های مختلف، عده‌ای همیشه تازه‌کار هستند. از خیل عظیم خبرنگاران معطل مانده و آنهایی که روی جدول‌های محوطه چرت می‌زدند، می‌شد فهمید که دست‌اندرکاران شانزدهمین اجلاس خبرگان رهبری، گفته‌اند 6 و 45 دقیقه، که ورود خبرنگاران دیرتر از 8:00 نباشد. تاخیر مأموران قسمت «چک و خنثی سازی» و آماده نبودن برخی کارت‌های خبرنگاری دلیل موجهی برای سرگرم کردن خبرنگاران به صبحانه به نظر می‌رسید.
شروع به کار مأموران چک، همزمان با رسیدن اولین اتومبیل‌های شیشه دودی و پیاده شدن سرنشینان آنها بود. با این وجود تنبلترین خبرنگاران هم بی‌نظمی برای ورود را از دست ندادند. یکی می‌گفت همه وسایل را تحویل دهید، یکی که متوجه می‌شد «ریکوردر» چیست و خبرنگار بدون «ریکوردر» و «موبایل» مانند زنبور بدون عسل است، می‌گفت منتظر «آماده» بمانید.
پس از چند بار تحویل دادن کیف‌ها، گرفتن و دوباره تحویل دادن، خبرنگارها «ریکوردر» به دست راهی محل استقرار تماشاچیان شدند و با راهنمایی «آماده»، از پلکان‌های آلوده به گرد و غبار انباشته شده گذشتند. ورودی شیشه‌ای و فرش قرمزی که رد پای اعضا را می‌شد از نزدیک بر آن دید، خالی از هر عابری به چشم می‌خورد. انگار همه اعضا زودتر از خبرنگاران وارد سالن شده و بر مسندهای چرمی مجلس قدیم تکیه زده‌اند.
کمی پیش از آغاز رسمی مراسم، خبرنگاران و عکاسان اجازه ورود پیدا می‌کنند و هر یک پس از آمارگیری از حضور یا عدم حضور اعضای مجلس، روی صندلی‌های زهوار در رفته و توخالیِ کرم‌رنگ نشستند. صدای شاتر دوربین‌ها سکوت مجلس را بر هم می‌زد اما با ورود آیت الله هاشمی رفسنجانی، به صدای شرشر باران شبیه شد. برخی از اعضا به استقبال آیت الله رفتند و برخی نیز از جای خود برخاستند. اعضای هیئت رئیسه نیز دو دست خود را به نشانه سلام بالا بردند. رئیس سابق مجلس خبرگان رهبری که نشست، حسینی شاهرودی نماینده مردم کردستان در مجلس خبرگان، نامه به دست سراغش آمد، چیزی گفت، نامه را داد و در جای خود نشست.
طولی نکشید که شانزدهمین اجلاس مجلس خبرگان رهبری مورخ 11 شهریور 1393 در غیاب آیت الله مهدوی کنی رئیس مجلس خبرگان رهبری و به ریاست آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی، با درآمدن صدای زنگ کار خود را آغاز کرد. پس از قرائت آیاتی از قرآن توسط کریم منصوری، آیت الله هاشمی شاهرودی شروع به قرائت متنی ثقیل از روی کاغذ کرد و طبق معمول انگار کسی فکری برای خبرنگاران و خبری که باید منتشر شود، نکرده است.
ورود رئیس جمهور و نشستن او بر تنها صندلی خالی در ردیف اول و جایی روبه‌روی هاشمی رفسنجانی، عکاسان را از بالکن سمت راست به سمت چپ می‌کشاند. ورود همراه با تأخیر برخی اعضا همچون آیت الله امامی کاشانی، آیت الله لاریجانی و آیت الله علم‌الهدی منجر به برخاستن برخی اعضای جوان‌تر مجلس و فداکاری برای بزرگترها می‌شد. هاشمی شاهرودی از تفرقه در جامعه اسلامی و لزوم مبارزه علما برای حفظ امت اسلامی از انحراف سخن می‌گفت و همزمان حجت‌الاسلام والمسلمین رازینی میان اعضای مجلس خبرگان رهبری امضا جمع می‌کرد.
اگرچه نزدیک شدن سخنان آیت الله هاشمی شاهرودی به پایان، به معنی آغاز جلسه غیرعلنی و بستن درهاست اما برای برخی اعضای مجلس خبرگان همچون آیت الله واعظ طبسی تولیت آستان قدس رضوی که تازه از راه می‌رسیدند، به گونه‌ای دیگر بود. دعا و آرزوی آیت الله هاشمی شاهرودی برای بهبودی آیت الله مهدوی کنی، پایان‌بخش نشست علنی مجلس خبرگان رهبری بود. آیت الله دری نجف‌آبادی از خبرنگاران تشکر کرد، تشکری که به معنی خداحافظی با آنها تا نشست علنی چهارشنبه عصر بود. با این وجود خبرنگاران و عکاسان ثبت اولین سخنان حسن نمازی، سخنران نطق پیش از دستور را از دست نداده و به اصرار «آماده»ها برای خروج تن ندادند.
راهروی خروجی از خبرنگارانی که موبایل به دست و در حال خبر خواندن هستند، پر بود. این همه موبایل چطور وارد مجلس شورای اسلامی شده است؟ انگار فقط ورود موبایل‌های ما ممنوع بوده است. برخی خبرنگاران هنوز باور نکرده‌اند جلسه غیرعلنی آغاز شده است؛ انگار سخنان هاشمی شاهرودی دست‌شان را پر نکرده باشد، می‌خواهند گوش بایستند. اما وقت تنگ و قوانین، جدی است.
