فتوای حضرت امام خمینی(س)درباره موسیقی ازجمله فتاوی راهگشای ایشان بود که راه ادامه فعالیت بسیاری از هنرمندان کشور را گشود. اجرای موسیقی به مناسبت شهادت شهید مطهری و دیدار سازندگان این اثر با حضرت امام خمینی از جمله خاطرات شیرین برای هنرمندان بوده که استاد احمدعلی راغب خاطرات این دیداررا بازگو کرده است.
اولین کاری که من از موسیقی آئینی استفاده کردم و خوب جواب داد ( و همه فهمیدند در این سبک از موسیقی و موسیقی سوگ، موسیقی آئینی یا مذهبی بهتر جواب میدهد)، همان موسیقی بود که برای شهادت شهید مرتضی مطهری ساختم که جدای از کلامش (یعنی موسیقی بدون شعرش) داد میزند که نوحه است. انگار مرثیه است و یک نوحه خوان دارد نوحه ای را میخواند و شعر مربوط به شهادت مرتضی مطهری روی آن سوار شد. من عرض کردم که موسیقی این را جدا ساختم و استاد حمید سبزواری شعرش را جدا ساخت وقتی که به هم رسیدیم شعر را از دستش گرفتم همان موسیقی را که من ساخته بودم شعر را با موسیقی خواندم که شهید مجید حداد عادل فکر کرد که ما شب قبل با هم بودیم و با هم شعر و آهنگ را ساختیم و مشخص شد که من به همان چیزهایی فکر میکردم که استاد سبزواری به همان مبانی فکر میکرد یک جور تله پاتی روحی و روانی ما با هم داشتیم. این موسیقی بدین صورت شکل گرفت و در جامعه جا باز کرد. تا آن جا که حضرت امام دستور دادند ماکه سازندگان آن اثر هستیم خدمت ایشان برویم و فرمودند که من با شنیدن این سرود نتوانستم جلوی اشکم را بگیرم. من کم گریه میکنم ولی گریه کردم وقتی این موسیقی شما را
شنیدم. این زیباترین و بهترین موسیقی است که من تا الآن شنیدم و به همین صورت هم ادامه دهید شما را حمایت میکنیم.
اگر ممکن است جزئیات بیشتری از این دیدار را بفرمایید؟
ما آن روز که خدمت حضرت امام رسیدیم و ما را خیلی مورد لطف قرار دادند قبلش به ما گفته بودند که شما اگر دستشون را میبوسید صورتشان را نبوسید ما دست ایشان را بوسیدیم و امام سر تک تک ما راگرفت آورد جلو و پیشانی ما را بوسید اصلاً یک حالت معنوی خاصی در آن سالن پیش آمد یک احساسات خاصی بر ما حاکم شده بود من پیش خود میگفتم ما اهل موسیقی هستیم فلان چیز را که اختراع و کشف نکردیم که ایشان اینقدر ما را با آغوش باز پذیرا هستند و بعد امام صحبتهایی کردند که این موسیقی را شنیدم و موسیقی بدون شعر آن را هم گوش کردم ( هم بدون کلام را به ایشان داده شده بودند و هم با کلام) و گفتند واقعاً خیلی زیبا ساختید من گفتم از موسیقی آئینی مناطق غرب ایران استفاده کردم و برای ساخت موسیقی سوگ ما موسیقی آئینی فراوانی داریم و همین موسیقی آئینی موسیقی سرائی عاشورا را تشکیل میدهد. بعد دیدم که ایشان در مورد موسیقی آئینی و موسیقی ابتهال خیلی اطلاعات داشتند و کاملاً موسیقی سوگ و موسیقی ابتهال ( موسیقی ابتهال موسیقی سوز و گداز و مذهبی دارد نوحه دارد موسیقی غم واندوه است مثل موسیقی عاشورا که در ارتباط با شهدای عاشورا خوانده میشود به اینها موسیقی ابتهال
میگویند. که به صورت اسم گذاری موسیقی سوگ هم گفته میشود ) را میشناسند. به هر حال ایشان ما را مورد تفقد قرار دادند و گفتند به کارتان ادامه دهید همین راه را که دارید میروید ادامه دهید و من دعاتان میکنم و حمایت میکنم و مشکلاتتان را با سید احمد مطرح کنید. آقا سید احمد بعداً آخر موقع خداحافظی تلفنشان را که مستقیم خودش برمی دارد در جماران آن را به ما داد.
در آن جلسه چه کسانی بودند؟
شهید مجید حداد عادل به عنوان مدیر وقت رادیو - حمید سبزواری به عنوان شاعر انقلابی من به عنوان آهنگساز سرود شهید مطهری - محمد گلریز به عنوان خواننده اثر - آقای فریدون شهبازیان آن زمان مسئول موسیقی رادیو بودند و فقط همین تعداد وارد سالن شدیم که حضرت امام نشسته بودند. من یادم است که چند نفر همراه ما که روحانی بودند و میخواستند بیایند آقا سید احمد جلویشان را گرفت و گفت نه اینها اهل موسیقی هستند وامام دستور داده آنها را تنها میخواهند ببینند و نمیگم آنها کی بودند درست نیست ولی من همه آنها را میشناختم توی تلویزیون با چهره آنها آشنا بودیم و یک اتفاق جالبی که افتاد این را عرض نکردم الآن میگویم این بودکه درست هما ن روز امام نامهای نوشتند که در اخبار رادیو و تلویزیون قرائت شد. همزمان قطع ارتباط سیاسی ایران و امریکا بود که نامه حضرت امام دست آقای سید احمد بود و بعد با صدای بلند میخواند وقتی که از ایشان خداحافظی کردیم آمدیم داخل سالن آقای سید احمد گفتند یک چند لحظه بنشینید و چای آوردند برای ما گفتند حضرت امام امروز این نامه را نوشتند که قرار است در اخبار و مطبوعات اعلام شود که ما با امریکا قطع رابطه داریم.
منبع: آرشیو خاطرات گروه تاریخ موسسه
